Ik ben vandaag voor het eerst naar een orthomoleculair therapeut geweest. Eerlijk is eerlijk, de eczeem op mijn handen kwam er steeds doorheen en ik kreeg het niet onder controle. Mijn huisarts zei: hormoomcreme smeren. En daarna: andere hormooncreme smeren en daarna: meer hormooncreme smeren. Het werkte allemaal niet… op de vraag of we een keer kunnen onderzoeken waar de klachten vandaan zouden kunnen komen, of het iets met leefstijl te maken heeft, of mijn voedingspatroon vertelde ze me dat daar geen verband tussen bestaat. Dat was het moment dat ik dacht; ik moet verder gaan zoeken 😏

Ik hoor van enorm veel vrouwen om me heen dat dit is waar ze tegenaan lopen in de reguliere gezondheidszorg. De ene pleister wordt over de andere geplakt en voor eventuele bijwerkingen bestaat er sowieso wel een middeltje wat daar dan weer tegen werkt. Het grotere plaatje, het verband tussen klachten of de eventuele oorsprong ervan wordt vaak niet onderzocht. Het doet me sterk denken aan de tijd dat ik zo zoekende was met Lucy, de tijd van antibiotica kuur na antibiotica kuur, waar mijn huidproblemen alleenmaar groter van werden, maar daar bestond gelukkig een zalfje voor.

Na 2 uur en een hoop informatie verder is de conclusie dat ik behoorlijk ondervoed ben (niet qua gewricht, maar qua voedingswaarde) voor iemand die ook nog borstvoeding geeft. Een streng dieet wat het tekort aan mineralen, eiwitten en vetten enigszins moet compenseren moet er voor zorgen dat ik opknap, zowel qua eczeem klachten als qua energieniveau. Heb ik daar direct zin in? Nee niet perse 😏 Maar ik weet wel dat mijn gezondheid geen quick fix is, en dat investeren in geld (betere producten) en tijd (langer/andere manier in de keuken staan, voorbereiding en nieuwe kooktechnieken aanleren) vaak zoveel meer brengt dan de ene pleister over de andere plakken.
Dus zal ik het werk moeten doen. Geen quick fix, maar een long term fix. Gaan we fixen 💪