“Ik probeer een balans te vinden tussen werk en privé”. Of “Ik moet een goede balans tussen mijn werk en mijn eigen business vinden”. Ik hoor dit mensen heel regelmatig zeggen. Maar wat is dat? Balans? Een zorgeloze staat van zijn waarin ziekte, ongeluk, of simpelweg iets onvoorspelbaars niet voorkomt?

Ik heb het zelf ook een tijd geroepen, toen ik Een portie puur net startte en ik daarnaast ook 24 uur per week werkte en Lucy net 1 jaar was. Maar inmiddels weet ik, streven naar die ‘balans’ is een uitputtingsslag. Neem nu alleen deze week… alles onder controle, nog twee weekjes tot mijn vakantie en daarna verlof. Nog eventjes knallen en dan lekker mijn rust nemen. En dan breekt je kind haar been, zit ze van teen tot lies in het gips, mag ze niet meer naar de opvang en is het maar te hopen dat de baby zich niet al met 37 weken meldt……..

Ik ben er achter gekomen dat deze business voor mij balans is. Waarom? Omdat ik kan doen wat ik (heel erg) leuk vind, vanuit huis kan werken, en er voor mijn kind kan zijn wanneer zij bedenkt dat we een donderdag ochtendje in het ziekenhuis moeten vertoeven. Die vrijheid. Kunnen zijn waar JIJ op dat moment vindt dat je met je hoofd en je hart moet zijn. Dat is voor mij ultieme balans.

De eerste week van mei zit erop en alle nieuwe members zijn op weg geholpen, hebben een leuk welkomspakketje gehad, verwelkomt in de supportgroep en de beginnersvragen zijn beantwoord. Precies zoals het elke maand gaat. Ik ben benieuwd hoe de rest van de maand gaat lopen vanuit huis met een peuter in het gips, maar ik bekijk het gewoon van dag tot dag en doe mijn best.
In balans ‘zijn’ bestaat niet – of slechts heel kortstondig. Jezelf in balans houden wel.